قیمه اباعبدالله حرامتان.
دو پیرمرد از فامیل ما می خواهند بروند سر زمینهایشان خارج از شهر. برای نهار سری به میوه فروشی محل می زنند. یکیشان می گوید من میگیرم شما دیگه زحمت نکشید. اون یکی می گوید: اومدیم و حرف تو حرف شد و دعوایمان شد ؛ اونوقت شما نهارت را میخوری و من باید نگاهت کنم.
دوستانی که اینقدر غش و ضعف می روند برای رابطه با آمریکا ، بهتر است بدانند که آمریکاییها هم طبق خصلت استکباریشان و هم طبق سابقه ای که دارند به کمتر از خلع سلاح شدن ایران از هر سلاح استراتژیک و تعیین کننده ای راضی نمی شوند. فرض کنید به هر دلیل روزی رابطه مان برقرار شد و اتفاقا گل و بلبل هم شد. مثل پیرمرد فامیل ما یک احتمال کوچک هم بدهید که نکند روزی با هم درگیر شدیم آنوقت چه؟
ایشالا که نمی گویید خوب کوتاه می آییم و خلاص!
همین الان اگر بین آمریکا و بعضی عرب های منطقه به رغم دوستی درگیری پیش بیاد تا قبل از ظهر در کاخ ریاست جمهوریشان قهوه دم می کنند. چیزی شبیه مقاومت ارتش رضاخانی در جنگ جهانی .
همه قیمه های که در عزای امام آزادگان خورده اید حرامتان باد ای منادیان و پیروان ذلت!
