فرهنگستان زبان سیاسی: به جای کشورهای 1+5 بگوییم 3 درصد کشورهای دنیا

لازم است گاهی وقتها که در جلسات مذاکرات با 1+5 ؛ بعضی طرفها زیاده خواه می شوند طرف ایرانی هم بلافاصله به آنها یادآوری کند که ایران دارد با 3 درصد از کشورهای جهان مذاکره می کند.3 درصدی که معلوم نیست کی و کجا و طبق کدام اسناد یقیه 174 کشور از مجموع 180 کشور جهان به آنها وکالت تمام و کمال داده اند؟

یعنی هیئت ایرانی بلافاصله بعد از اتمام جلسه ای که در آن زیاده خواهی شده و جلو خبرنگاران ؛ به عمد بگویند که مثلا امروز در مذاکره با 3 درصد کشورهایی که خود را کل دنیا می خوانند این صحبتها شد. شاید اینجوری کمی بادشان بخوابد.

من نمی دانم ایران کی می خواهد از ظرفیت ریاست بر کشورهای پرتعداد عدم تعهد که تقریبا بیشترشان با ایران هسته ای مشکلی ندارند و مخالف تحریمها هم هستند استفاده کند؟ کی؟

آنها حرفهای زور و بی منطقشان را بعنوان نگرانی جامعه جهانی از برنامه های هسته ای ایران ابراز می کنند و در حالیکه به تعداد همین 6 تا هستند و آن سگ نگهبان قلاده شکسته پاچه گیر و تازه از همینها هم چین و روسیه و حتی آلمان خیلی گیر نیستند و در واقع حرف ؛ حرف آمریکاست و انگلیس و تا حدی فرانسه. از این ور ما ریاست بر بزرگترین اجتماع از کشورهای دنیا بعد از سازمان ملل را داریم و با وجودیکه مواضعشان بر علیه ما نیست و مخالف زورگفتن غرب به بقیه کشورها هستند و تحریمها را هم ظالمانه می دانند اما نشده تا حالا از این ظرفیت تعدادی و کمیتی ؛ حتی حداقل استفاده را بکنیم.

 اینا را برای کی و کجا نگه داشتیم من نمی دانم.

تجربه ای که دولت قبلی با بازی دادن و مشارکت برزیل و ترکیه در طرف ما داشت ؛ تجربه ی خوبی بود و درست است که آمریکا نهایتا بدعهدی کرد و بر خلاف توافقات قبلی ؛ چیزی را نپذیرفت اما حداقل دوستان خودش متوجه فریبکاری و عهدشکنیش شدند و در آن مقطع شکافی هر چند کوچک بینشان پدید آمد.

الان هم می توان از این جمع عظیم کشورهای عدم تعهد ، تعدادی را که مواضعشان به مواضع ما نزدیکتر است و نسبت به سایرین استقلال نسبی بیشتری در موضعگیریهای بین المللی دارند را در سمت میز ایران چید و اینقدر خودمان را تک و تنها نشان ندهیم.

آنها 3 درصد هستند  و خود را کل دنیا نشان می دهند ما و همفکرانمان بسیار بیشتریم و تنها نشان می دهیم.

اگر هم حرف شورای امنیت و قطعنامه های آن پیش بیاید  چه کسی است نداند که کل دم و دستگاه شورای امنیت بصورت انحصاری و ظالمانه در اختیار همین چند کشور فوق الذکر است . چند کشور اکثرا بی اختیار هم  - 9 کشور غیر دائم که بصورت دوره ای انتخاب می شوند - برای خالی نبودن عریضه و حفظ ظاهر حضور دارند و رایشان از پیش توسط آمریکا پیش خرید شده است.